Dlaczego prawo od pierwszej klasy jest tak ważne – Na przykładzie przewodniczącego rady miejskiej Ekkarta Günthera przeciwko opinii publicznej
Dziś, 29.01.2025, odbyła się rozprawa ustna w sprawie przewodniczącego rady miejskiej Ekkarta Günthera przeciwko mnie oraz przeciwko publikacji nagrania wideo z posiedzenia rady miasta z dnia 7.11.2024.
Wiedza to władza!
Brak wiedzy daje innym władzę nad tobą!
Dlatego: Wiedz!
No cóż, drogie dzieci i rodzice. Dziś znów był taki dzień, w którym okazało się, jak ważna jest znajomość prawniczych kruczków. Ale po kolei.
Rozprawa została wyznaczona dziś na godzinę 13:20 w sali 39 w sądzie rejonowym w Weißenfels. Zainteresowanie było spore. Gdyby Ekkart Günther pojawił się we trójkę, miejsc by zabrakło. Jeden z krzeseł z ławki „wnioskodawców” został zajęty przez odwiedzającego. Jednak ani Günther, ani jego adwokat się nie stawili.
Mam za sobą wiele rozpraw sądowych, czasami przepisy proceduralne nie odgrywały żadnej roli. Dziś było wręcz odwrotnie.
Sędzia otworzył rozprawę i do dyktafonu stwierdził, że Ekkart Günther i jego adwokat się nie stawili. Najprawdopodobniej próbowali uzyskać przesunięcie terminu, lecz sędzia to odrzucił, ponieważ to oni sami wskazali na pilność sprawy. We wniosku o wydanie postanowienia przedstawili tę pilność, dlatego postanowienie zostało wydane bez mojego wysłuchania.
Często jest to korzystne dla strony obecnej, jeśli druga się nie stawi. Jednak z doświadczenia wiem, że sędziowie niechętnie rewidują swoje wcześniejsze decyzje, nawet jeśli – moim zdaniem – zawierają bzdury.
Sędzia od razu zaznaczył, że postanowienia nie uchyli ani nie zmieni. Adwokat Günthera napisał do sądu, aby do postanowienia dołączyć także radnych CDU, którzy również nie chcą być widoczni w nagraniu. Wiedziałem, że to i tak niemożliwe. Dlaczego adwokat Günthera na to wpadł, pozostaje dla mnie zagadką.
Argumentacja, dlaczego sędzia nie chce uchylić postanowienia – co pozwoliłoby na ponowną publikację nagrania z 7.11.2024 – była z mojego punktu widzenia bardzo dziwna.
Sędzia oparł się na piśmie adwokata Günthera, według którego miała istnieć umowa między mną a Güntherem o wycięcie z nagrania radnych, którzy chcieli pozostać niewidoczni i niesłyszalni dla opinii publicznej. Czyli całej frakcji CDU, łącznie z Güntherem, kilkoma SPD-owcami itd. Oświadczyłem, że żadnej umowy nie było. Sędziego to jednak nie interesowało, bo – jego zdaniem – powinienem był odnieść się do tego pisemnie już w grudniu. Złożyłem jedynie wniosek o rozprawę ustną, aby takie kwestie wyjaśnić właśnie na niej. Chciałem wezwać Günthera, innych radnych oraz burmistrza na świadków. Sąd nikogo nie wezwał. Sędzia stwierdził, że nie było adresów do doręczenia. Wskazałem w moim wniosku, że adresy należy uzyskać z urzędu miasta. Sądowi się najwyraźniej nie chciało. Co ciekawe, jako adres Günthera podano Markt 1 w Weißenfels – czyli urząd miasta. Burmistrz Martin Papke mógł więc zostać wezwany, podobnie jak pozostali radni. Ale cóż, niechęć sędziego do wyznaczania nowego terminu i przesłuchiwania wielu świadków była – moim zdaniem – dość oczywista.
Rzekoma umowa
Znam to tak, że postępowanie dowodowe odbywa się także podczas rozprawy ustnej. Można by więc sądzić, że moje oświadczenie, iż umowy nie było, powinno zostać włączone do dowodów. Sędzia był innego zdania. Fakty – według niego – znajdują się w aktach. Adwokat Günthera w piśmie do sądu stwierdził, że istniała umowa. I na tym sędzia się oparł – dla niego to był stan faktyczny, bo nie odniosłem się do tego na piśmie. Nie zrobiłem tego, bo wychodziłem z założenia zasady ustności i uznałem to kłamstwo za nieistotne. Nie spodziewałem się, że sędzia sam z siebie będzie chciał na tym oprzeć rozumowanie. To można było wyjaśnić z Güntherem, a moim zdaniem trzeba było, gdyby był obecny. Ponownego wezwania Günthera sędzia odmówił.
Na sali odezwała się świadek, która potwierdziła moje słowa. Zapytałem, czy sędzia chce wprowadzić jej zeznanie do dyktafonu, ale nie chciał. Nasuwają się więc pytania, czy nie jest to przypadkiem zatajanie dowodów i zeznań.
Teraz pozostaje czekać, jak sędzia sporządzi pisemne uzasadnienie.
Nie czytajcie elementarza! Czytajcie kodeks postępowania cywilnego!
Drogie dzieci i rodzice,
to przykład, jak ważne jest, aby jak najwcześniej zaznajomić się z prawniczymi niuansami. Nie czytajcie elementarza, czytajcie kodeks postępowania cywilnego! W przeciwnym razie każdemu z was może się zdarzyć, że z dyskusji, którą prowadzicie, zostanie wyprowadzona rzekoma umowa albo nawet kontrakt. Tak szybko to może pójść.
Ale teraz, drogie dzieci, już o tym wiecie i możecie to wykorzystać.
Jeśli wasza mama coś ugotuje, a wy zgodzicie się to zjeść tylko pod warunkiem, że będzie smaczne, mama zapewni was, że będzie smaczne, ale jednak nie będzie – możecie zarzucić mamie złamanie umowy.
Albo jeśli mama kupi wam nowe ubrania, a wy zgodzicie się je nosić tylko pod warunkiem, że będą ładnie wyglądać i będą wygodne, a mama was o tym zapewni, lecz tak nie będzie – znów możecie zarzucić mamie złamanie umowy.
Okej, z bajkami na dobranoc będzie trudniej i w dniu 18. urodzin trzeba się wyprowadzić, ale jasno pokazaliście, że złamania umowy nie akceptujecie. Tak samo jak Günther, choć umowy nie było, ale twierdził, że była.
Kto wygrał postępowanie, a kto przegrał?
Przegrała – jeśli sędzia utrzyma swoje stanowisko – demokracja, wolność prasy, opinia publiczna, ponieważ przewodniczący rady nadal blokuje publikację nagrania. Gdybym je znów opublikował, grozi mi 250 000 euro grzywny albo 6 miesięcy więzienia.
Wygraliśmy ja i widzowie – zdobyliśmy nową wiedzę i po raz kolejny potwierdziło się, że w prawniczych sprawach chodzi głównie o kruczki, a niekoniecznie o fakty. Wobec urzędów, instytucji i ich pracowników nie należy składać żadnych oświadczeń, które później mogłyby być uznane za ustępstwa albo wręcz za umowę.
Wygrali także ci, którzy przy okazji zdobyli jasność, na kogo zagłosować w nadchodzących wyborach – na przykład na CDU, która w Weißenfels najwyraźniej bardzo ceni sobie możliwość działania w sposób skrajnie niedemokratyczny i nietransparentny. Mrugnięcie okiem!
Przegramy natomiast ja i Günther – po kilkaset euro każdy – bo koszty postępowania mają zostać podzielone po równo. Tak zdecydował sędzia. Okej, opłata za obecność adwokata Günthera odpada, bo i tak się nie pojawił.
Twoje wsparcie
Kto chciałby wesprzeć mnie i Bürgerstimme, znajdzie poniżej dane do wpłat. Z góry dziękuję. Dotychczasowe doświadczenia pokazują, że w naszej regionie są „demokraci”, którym nie odpowiada, gdy niezależne media przyglądają się polityce lokalnej i o niej piszą. Można zakładać, że podobnych sporów będzie jeszcze więcej. Poza tym dziennikarstwo wymaga czasu i wiąże się z kosztami.
Dziękuję także dzisiejszej publiczności za wsparcie moralne. Myślę, że sędzia nie spodziewał się tak dużego zainteresowania.
Make democracy real again!
Author: AI-Translation - Michael Thurm | 29.01.2025
|
