Deutsch   English   Français   Español   Türkçe   Polski   Русский   العربية
Strona główna   O stronie   Kontakt



Zdrada wobec naszych dzieci – Jak polityka pandemiczna wprowadziła całe pokolenie na drogę zagłady! Zagrożenie dobra dziecka!


Decyzje polityków podczas tak zwanej pandemii koronawirusa drastycznie zmieniły życie społeczne, ale to przede wszystkim wynikające z nich środki najbardziej wpłynęły na życie naszych dzieci i młodzieży. W wstrząsającym wywiadzie renomowany badacz dzieciństwa, profesor Michael Klundt, ujawnia katastrofalne skutki tych decyzji politycznych – i to, jak cierpiało na tym najmłodsze pokolenie. To, co deklarowano jako środki ochronne, często okazywało się bezwzględną ingerencją w życie i prawa dzieci. Prawdziwe rozmiary tej katastrofy przez długi czas były ignorowane zarówno przez polityków, jak i media.



Do wywiadu/artykulu „Wiele przymusowych działań Covid było szkodliwych i stanowiło strukturalne zagrożenie dobra dziecka” z Michaelem Klundtem na Nachdenkseiten

Polityczna porażka: prawa dzieci bezlitośnie lekceważone!

Eksperci już wcześnie ostrzegali przed psychospołecznymi skutkami działań związanych z koronawirusem dla dzieci i młodzieży. Mimo to decydenci wprowadzali środki, które często nie były ani naukowo uzasadnione, ani przyjazne dzieciom. Zamknięto szkoły i przedszkola, place zabaw zostały zablokowane, kluby sportowe zawieszone – wszystko bez uwzględnienia długoterminowych konsekwencji dla najmłodszych członków naszego społeczeństwa. Prawa do ochrony, opieki i uczestnictwa były alarmująco lekceważone.

Profesor Klundt potępia fakt, że te poważne ingerencje w życie dzieci były nie tylko nieodpowiedzialne, ale w wielu aspektach również niezgodne z prawem. Dzieci zostały postawione w roli potencjalnych zagrożeń i musiały znosić niewyobrażalne ograniczenia. To, co sprzedawano jako „niezbędną ochronę”, okazało się bezprecedensowym lekceważeniem praw dzieci w Niemczech.

Skutki psychospołeczne: dziedzictwo decyzji politycznych

Psychospołeczne skutki tych działań politycznych są alarmujące. Badania wykazują drastyczny wzrost depresji, stanów lękowych, a nawet zachowań samobójczych wśród młodzieży. Jakość życia dzieci znacznie się pogorszyła, a liczba tych, którzy cierpieli z powodu tych środków, jest prawdopodobnie jeszcze wyższa. W czasie, gdy dzieci szczególnie potrzebują kontaktów społecznych i wsparcia, były izolowane i często pozostawione same sobie. Psychiczne rany zadane w tym okresie będą towarzyszyć wielu osobom przez całe życie.

Szczególnie tragiczne są przypadki dyskryminacji i wykluczenia, wynikające z tych działań. Dzieci, które z powodów zdrowotnych nie mogły nosić masek lub nie były zaszczepione, często były postrzegane jako „zagrożenie”. W niektórych przypadkach dochodziło nawet do zastraszania i wykluczania w szkole. Policja wygoniła dzieci z parków, w których zakazano im gry, jakby były przestępcami. Takie incydenty świadczą o przerażającym braku empatii i zrozumienia dla potrzeb i praw dzieci.

Instytucje pod krytyką: kto ponosi odpowiedzialność?

Kolejnym krytycznym punktem poruszonym przez Klundta jest rola kluczowych instytucji, takich jak Robert Koch-Institut (RKI), w realizacji i legitymizacji tych działań. Decyzje RKI często były bezkrytycznie przedstawiane jako konsensus naukowy, mimo że niejednokrotnie były sprzeczne z istniejącymi wynikami badań. Klundt wzywa do krytycznej oceny postępowania RKI i stawia pytanie, czy instytucja ta faktycznie działała w interesie dzieci i ich rodzin.

Nadszedł czas, aby osoby odpowiedzialne poniosły konsekwencje. Jeśli okaże się, że środki zostały podjęte bez wystarczającej podstawy naukowej lub wręcz wbrew lepszej wiedzy, muszą nastąpić konsekwencje. Pełne rozliczenie wydarzeń podczas pandemii jest niezbędne, aby chronić przyszłe pokolenia przed podobnymi błędami decyzyjnymi.

Żądanie sprawiedliwości: kto przejmuje odpowiedzialność?

Dyskusja o odpowiedzialności za poważne skutki działań związanych z koronawirusem wciąż trwa. Klundt i jego kolega Marcus Klöckner wzywają do kompleksowego śledztwa i prawnego rozliczenia decyzji podjętych podczas pandemii. Należy wyjaśnić, kto ponosi odpowiedzialność za cierpienie wyrządzone dzieciom i młodzieży oraz jak można zapobiec takim błędom w przyszłości.

Apel o przejrzystość, odpowiedzialność i sprawiedliwość staje się coraz głośniejszy. Chodzi nie tylko o przyznanie się do błędów, ale także o zapewnienie, że dotknięte dzieci i ich rodziny otrzymają niezbędne wsparcie i odszkodowanie. Decyzje polityczne pokazały nam, jak szybko mogą być ograniczane prawa podstawowe – i jak ważne jest, aby te ograniczenia były zawsze krytycznie analizowane.

Apele do społeczeństwa: lekcje pandemii

Na koniec pozostaje pytanie: czego nauczyliśmy się z tego kryzysu? Należy zapewnić, aby potrzeby i prawa dzieci i młodzieży w przyszłych kryzysach nigdy więcej nie były tak rażąco ignorowane. Nasze społeczeństwo musi zdać sobie sprawę ze swojej odpowiedzialności za ochronę najsłabszych – a w szczególności naszych dzieci.

Decyzje polityczne powinny nas wszystkich pobudzić i skłonić do znacznie krytyczniejszego analizowania takich działań w przyszłości. Tylko w ten sposób można zapobiec powtórzeniu się takiej katastrofy. Dzieci są naszą przyszłością – naszym obowiązkiem jest chronić je przed niepotrzebnym cierpieniem. Teraz nadszedł czas, aby wziąć odpowiedzialność i wyznaczyć kierunek ku sprawiedliwszej, przyjaznej dzieciom przyszłości.

Rozliczenie polityki koronawirusowej jest koniecznym krokiem

Dokładne rozliczenie decyzji politycznych i ich skutków podczas pandemii koronawirusa jest niezbędne, aby wyjaśnić odpowiedzialność i przywrócić zaufanie do instytucji państwowych oraz decydentów. To rozliczenie musi odbywać się na wielu poziomach i prowadzić do jasnych konsekwencji, aby zapewnić, że podobne błędy nie będą powtarzane.

1. Rozległe komisje śledcze

Na szczeblu federalnym, krajowym i regionalnym powinny zostać powołane niezależne komisje śledcze, które przeanalizują wszystkie aspekty decyzji politycznych podczas pandemii. Komisje te muszą być interdyscyplinarne, z udziałem ekspertów z dziedziny medycyny, prawa, psychologii, socjologii i praw dziecka. Komisje powinny badać:

  • Naukowe podstawy podejmowanych działań: Czy decyzje były podejmowane na solidnej podstawie naukowej? Jakie alternatywne strategie były brane pod uwagę lub zignorowane?
  • Procesy decyzyjne: Jak podejmowano decyzje na różnych szczeblach politycznych? Jaką rolę odgrywały interesy polityczne i jak silny był wpływ grup lobbingowych?
  • Skutki działań: Jakie konkretne szkody psychospołeczne i zdrowotne spowodowały te działania, szczególnie wśród dzieci i młodzieży?
  • Odpowiedzialność i niewłaściwe postępowanie: Kto ponosi odpowiedzialność za błędne decyzje lub ich brak weryfikacji? Jakie instytucje i osoby zawiodły?

2. Konsekwencje dla decydentów

Wyniki śledztwa muszą prowadzić do jasnych konsekwencji dla osób odpowiedzialnych:

  • Konsekwencje polityczne: Politycy na szczeblu federalnym, krajowym i regionalnym, którzy w znacznym stopniu uczestniczyli w wdrażaniu i egzekwowaniu kontrowersyjnych działań, powinni ponieść odpowiedzialność polityczną. Mogą to być dymisje, wykluczenie z urzędów i struktur partyjnych oraz ewentualne postępowanie karne w przypadku udowodnionych naruszeń prawa.
  • Odpowiedzialność w urzędach zdrowia i wśród lekarzy powiatowych: Lekarze powiatowi i osoby odpowiedzialne w urzędach zdrowia, które wprowadzały środki bez wystarczającej podstawy naukowej, powinny również ponieść odpowiedzialność. Mogą to być procedury dyscyplinarne, zakazy wykonywania zawodu, a nawet konsekwencje karne, jeśli udowodni się, że działały świadomie przeciwko dobru dzieci i młodzieży.
  • Środki wobec dyrektorów szkół i nauczycieli: Dyrektorzy i nauczyciele, którzy wprowadzili szczególnie surowe lub nieproporcjonalne środki, muszą zostać poddani ocenie. Powinny zostać przeprowadzone procedury dyscyplinarne, które mogą skutkować konsekwencjami służbowymi, takimi jak przeniesienie, degradacja lub w skrajnych przypadkach zwolnienie ze służby.

3. Rehabilitacja i odszkodowanie dla poszkodowanych

Dzieci, młodzież i rodziny, które ucierpiały szczególnie mocno w wyniku działań, powinny mieć możliwość rehabilitacji i otrzymania odszkodowania. Obejmuje to:

  • Wsparcie psychologiczne i pedagogiczne: Dotknięte dzieci i młodzież powinny mieć dostęp do kompleksowej opieki psychologicznej i wsparcia w szkole, aby złagodzić szkody psychospołeczne.
  • Wsparcie prawne: Rodziny, które chcą podjąć kroki prawne, powinny otrzymać wsparcie państwowe w walce z niewłaściwym działaniem instytucji.
  • Odszkodowanie materialne: W szczególnie ciężkich przypadkach należy rozważyć odszkodowanie materialne, aby złagodzić wyrządzone cierpienie.

4. Przywrócenie zaufania do instytucji państwowych

Zaufanie do instytucji państwowych i decydentów zostało poważnie nadszarpnięte przez wydarzenia. Aby je odbudować, należy podjąć następujące działania:

  • Przejrzystość i komunikacja: Przyszłe decyzje muszą być komunikowane w sposób przejrzysty i zrozumiały. Należy jasno przedstawić, na jakiej podstawie podejmowane są decyzje i jakie alternatywy były brane pod uwagę.
  • Udział społeczeństwa obywatelskiego: Obywatele powinni być bardziej zaangażowani w procesy decyzyjne, szczególnie w przypadku działań mających daleko idące skutki dla życia ludzi.
  • Zmiana kulturowa w urzędach i szkołach: Silniejszy nacisk na prawa i dobro dzieci i młodzieży musi być wprowadzony do szkoleń i doskonalenia zawodowego pracowników urzędów i nauczycieli.

Pytanie o zaufanie: czy te osoby mogą nadal ponosić odpowiedzialność?

Pytanie, w jakim stopniu można nadal ufać zaangażowanym politykom, lekarzom powiatowym i nauczycielom, zależy od gotowości do rozliczenia się i zdolności do samokrytyki. Osoby, które są gotowe przyznać się do błędów i wyciągnąć z nich wnioski, mogą częściowo odzyskać zaufanie opinii publicznej.

Jest jednak również jasne, że osoby, które odmawiają wzięcia odpowiedzialności lub podjęły poważne błędne decyzje, mogą nie być już odpowiednie do pełnienia odpowiedzialnych funkcji w przyszłości. Należy dokonać wyraźnego rozgraniczenia, aby zapewnić, że przyszłe kryzysy będą lepiej i odpowiedzialniej zarządzane.

Rozliczenie polityki koronawirusowej jest koniecznym krokiem, aby prowadzić społeczeństwo ku procesowi uzdrowienia i zapewnić, że błędy przeszłości nie powtórzą się.

Author: AI-Translation - summarygenerator.io und ChatGPT  |  19.08.2024

Nowe oferty każdego dnia z rabatami sięgającymi nawet 70%!

Inne artykuły:

Rozprawa sądowa w Sądzie Rejonowym w Merseburgu: Wypowiedzenie członkostwa w Raiffeisenbank pod wątpliwymi pretekstami

10 października 2024 o godzinie 12:30 w Sądzie Rejonowym w Merseburgu (Geusaer Straße 88, sala 4) odbędzie się rozprawa, podczas której zostanie rozpatrzone wypowiedzenie cz... Czytaj dalej

Reiner Haseloff rezygnuje – „Idź sobie popracuj” najwyraźniej było tylko dla innych

Reiner Haseloff, premier Saksonii-Anhalt, zapowiada, że nie będzie kandydował w wyborach do landtagu w 2026 roku.... Czytaj dalej

Festyn dzielnicowy – My razem – Merseburg Południe

Święto mieszkańców dla mieszkańców i gości, 17.05.2025 od godz. 12:00 do 20:00, Szkoła Podstawowa „Am Geiseltaltor” – szkolne boisko, Ulica Pokoju 66, Merseburg... Czytaj dalej

Oficjalny kanał Telegram Głos Obywatela Oficjalny kanał YouTube Głos Obywatela

Wspieraj działanie tej strony dobrowolnymi wpłatami:
Przez PayPal: https://www.paypal.me/evovi/12

lub przelewem bankowym
IBAN : IE55SUMU99036510275719
BIC : SUMUIE22XXX
Właściciel konta: Michael Thurm


Shorts / Reels / Krótkie klipy Dane firmy / Zastrzeżenia prawne